Îbnî Rûşd

Îbnî Rûşd

Made û zeman, bêdestpêk û bêdawî ne, ew eternal in. Ew her dem, ji xwe hebûn. Herweha heke livdarî tunebe, zeman jî nikare were fikirîn. Rih bêmirin e, lê <rihê mirovî> ezelî ye.  

Ji Felsefeya Îbnî Rûşd | 1126-1198  

Têbinî: Îbnî Rûşd, di Serdema Navîn de wek damezranerê Arîstoparêziyê tê dîtin û li gor bîr û baweriya Rûşd Arîstoteles tekane fîlozof e. Li gor bawerîya Rûşd heke mantîqa Arîstoteles tunebûya, wê demê ne zanist û ne jî zanayî, ne gengaz bûn. Îbnî Rûşd, berhemên Arîstoteles şirove kiriye û bi awayekî taybetî wan rave kiriye. Mirov dikare bibêje ku rojavayê, ya Arîstoteles bi saya xebatên Îbnî Rûşd nas kiriye.

Çavkanî: Jiyan û Felsefe – Ali Gurdilî

Çavkanî neyê nîşandan, wergirtina xebatên malperê qedexe ye. 

Bersivekê binivîsin