Xemgînî û Depresyon

Gelek caran meriv xemgîn dibe û nizane çima û ji bo çi xemgîn e. Hin caran meriv difikire û dixwaze li ser bikole û analîz bike ji bo çi xemgîn e û ji bo çi ne şad e û ne kêfxweş e. Meriv dixwaze hin sebebên konkrêt bibîne û dixwaze bi hin bûyeran re girê bide. Lê belê carna bê sebeb jî meriv dikare xemgîn bibe. Ji ber ku xemginî carna têkilîya wê bi prosesa mejiyê re heye û kîmya ya mejîyê biryarê dide ku meriv xemgîn dibe. Eva beşek xwezayî ya jîyanê ye û divê meriv qebûl bike. Divê meriv ji xwe re bêje weha ye û li bendê bisekine ku kîmya ya mejî xwe rast bike û li ber alîyê kêfxweşîyê re bizivire. Divê meriv zêde li ser neçe û li ser nekole. Ya girîng ew e divê meriv ji xwe re baş bibe û başîya xwe bifikire. Xemginî demkî ye û piştê demekî winda dibe. Ger xemgînî berdewam bike dîsa divê meriv jê netirse û li ser neçe û nekole. Dibe ku despêka deprasyonê be. Hingê jî divê meriv here doxtor derd û kulê xwe bêje. Divê meriv netirse, çareserî her heye û di dawîyê de meriv dikare baş bibe û xemginîyê ji laşê xwe bavêje.

Sultan Arslan 

26.04.2019